O gölgedeki kara gözlü çocuk var ya

SEVGİLİ okur...
Ramazan İMRAĞ / DHA
Sen şimdi bu fotoğrafa bakıyorsun ya...
Şu kara gözlü çocuklara bakıyorsun ya...
Yüzleri gölgede kalmış...
Hayalleri şiddetin gölgesine sıkıştırılmış...
Ve yeni doğmuş bir masumiyete bakıyorsun aslında...
PKK’nın hendeklerin arasına hapsetmeye çalıştığı gencecik hayatlara bakıyorsun...
Baksanıza...
Ah canım evladım...
Sanki güneşli bir sahil kasabasında oynar gibi... Topun peşinde... Hendekler arasında...
Nasıl da parlıyor kara gözleri... Nasıl güzel gülüyor...
Tertemiz bir masumiyete bakıyoruz da... Soruyor muyuz acaba ne oluyor?
Bu çocuklar tarih, coğrafya, matematik okumasın diye...
Düşmanlık, nefret, öfke ve çatışma okusun diye...
Cizre’nin Yafes Mahallesi’nde bir okuldan dumanlar yükseliyor...
Arka sokakta iki çocuk hendekler arasında futbol oynuyor...
Ne istiyor Kandil?
Bunu istiyor işte.
Seçim, sandık, demokrasi değil...
Öfkeyle büyüyen çocuklar istiyor...
Kabul edecek miyiz bunu?
Niye susuyor HDP? Neden bu çocuklar için konuşmuyor Demirtaş?
En büyük korkumuz nedir?
Aman bu çocuklar bu dehşeti alışkanlık yapmasın...
Bu şiddeti normal bir hayat olarak görmesin...
Yanmış okullarda “teneffüs” yaşamasın...
O yüzden bütün kalbimle “barış” diyorum, “yeniden çözüm süreci” diyorum... Avrupa Birliği normları diyorum... “Yeniden kardeşlik projesi” diyorum...
Hayat diyorum... Özgürlük ve demokrasi diyorum...
Bu kara gözlü çocuklar için istiyorum...
Çocuklarımız için yalvarıyorum...
Elimden başka ne gelir ki...
Güvenlik kuvvetlerinin şehir çatışmalarında ne kadar ince davranmaları gerektiğini biliyorum...
Bu nedenle bin defa daha dikkat diyorum...
Daha yarınımız var onlar için...