Reeskont kredisi ve ekonomik temellerle uyumsuz kur hareketleri

Uzun bir süredir para politikası hakkında yazmak içimden gelmiyor. İki temel nedenle: Birincisi, bugün Türkiye’nin ekonomik alanda karşı karşıya kaldığı sorunların çözümü büyük ölçüde ekonomi politikası dışındaki alanlarda (kural hâkimiyeti, hukuk sistemine güven, demokrasi, dış politika…) atılacak bir dizi adıma bağlı; para politikasıyla bir ilgisi yok. İkincisi, “kendi hedefini önemsemeyen” bir para politikası uygulaması var yıllardır; ne yazacağım? Bu orucumu bozuyorum; zira son günlerde para politikası alanında bir dizi gelişme var: Yılın son enflasyon raporu açıklandı. Merkez Bankası (MB) ihracat reeskont kredilerine ilişkin yeni bir karar aldı. Bu kararı alırken “son dönemde piyasalarda ekonomik temellerle uyumlu olmayan fiyat oluşumu” var dedi. Türkiye’de bir süredir sıkı para politikası ama gevşek bir maliye politikası uygulandığı sıkça dile getirilir oldu. MB, neredeyse 2010’nun sonlarından bu yana oldukça karmaşık bir para politikası uyguluyor. Üstelik bu karmaşa bu yılın başlarından itibaren arttı. İyi değil bu gelişme. Mesela şu reeskont kredisi işini ele alın. MB çok eskiden böyle bir aracı kullanıyordu ama geçen yüzyılın sonlarına doğru başlayan bir süreç çerçevesinde bu işten kademeli olarak çekilmişti. Mesela, MB’nin 2017 Para ve Kur Politikası metninde yer alan Tablo 3’te 2002-2008 döneminde net ihracat reeskont kredisi olarak bir yılda en fazla 34 milyon dolarlık bir tutar görünüyor. Bunlar da daha önce açılan kredilerin bakiyeleri olmalı zira en azından MB’de görev yaptığım Mayıs 2001-Nisan 2006 döneminde ihracat reeskont kredisi açılmadığını biliyorum. Küresel krizden sonra tekrar kullanılmaya başlandı bu araç. 2015’te 15, 20...