“Adam diye köpek kestik yemedi!”

Aynı hafta içinde sokağa ikinci çıkışımdı. Mart 2020’den itibaren bir ay içinde sokağa çıkışımın çetelesini tutabilecek kıvama geldim.

Adının Yonca olduğunu öğrendiğim yüzünün bütün uzuvları ile tebessüm eden çiçekçi kıza Mimoza sordum. Çok mu istiyorsun dedi. Çok dedim. Sevgililer geçsin getiririm ben sana dedi.

Anlamadım. Sevgililer nereye geçecek ki. Nergis demetleri için pazarlık yapan kadın şaşkınlığımdan kendine pay çıkarıp Sevgililer Günü ya yarın dedi. Ha dedim. Tamam o zaman ben perşembe günü gelsem Mimoza getirmiş olur musun?

Bakarım dedi çiçekçi Yonca. Bütün çiçekçilerin adı ille de çiçek ismi. Eskiden benim Songül’üm vardı. Onu Son On Beş Dakika romanımda ağırladım. Gülizar Aslında O Ölmedi kitabında torununun ölümünü anlattığı sahne ile dâhil oldu. Uzatmayayım, hayatıma...