Bir başka olur kapitalistlerin hüznü!

11 Eylül saldırılarından sonra oğul Bush kameraların karşına geçip, aman hayattan çekilmeyin, alışveriş merkezlerini doldurun demişti.
O gün bugündür Bush'un bu cümlesi kapitalist zihniyetin kesintisiz eğlence anlayışını, terör saldırılarından sonra yinelemek üzere kullanılıyor.
Çarşamba günü yazdığım yazıyı bir “kişi” üzerinden servis etti sosyal medya.
Benim daimi okuyucularım çok iyi bilir ki, bu satırların yazarı kişilere değil zihniyetlere odaklanır. Bir “kişi”nin söylediği bir cümle üzerine yazı yazacak kadar “değerli” değildir.
Hatırlatmış olayım, Bush'un sözüne vakti zamanında ilk omuz veren kişi Hıncal Uluç'tu, dolayısıyla Hayat Devam Ediyor'un Türkiye için rüçhan hakkı kendisinde kayıtlıdır.
Hayatın devam etmesine itirazım yok.
İtirazım hayatın AVM merkezli, eğlence merkezli olmasına.
Nitekim “bizim buralarda” da hayat devam ediyor. Kimisi polis karakollarına elinde tatlısı ile taziye ziyareti yapıyor, kimisi sokak hayvanları için barınak kuruyor, kimisi Halep için yardım topluyor, kimisi gece yarısı sokaklarda çorba dağıtıyor. Kimisi gece gündüz Kur'an okuyor. Fakirler için kazak, atkı, başlık örenler; öğrenci evlerine düzenli olarak ev yemeği gönderenler; kimsesiz yaşlılar için ev ziyareti örgütleyenler... Velhasıl onca ölüme ve yaralanmaya rağmen, hayatın sıcak yüzü, kalbindeki şefkati etrafına dağıtanlarla devam ediyor.
Öte yandan, Bush'un 14 yıl önceki cümlesini, terör sonrası duran hayata enerji niyetine tekrar edenler, belli ki devam etmesini istedikleri hayatın pek gerisine düşmüşler. Onların hayat dediği şey ile bizim hayat dediğimiz şey giderek birbirinden ayrılıyor.