Biraz akıl, biraz zeka; biraz rikkat, biraz mana...

Ben bu yazıyı yazarken; bir askerimizden daha şehit haberi geldi.

Ben bu  yazıyı yazarken;  Siirt 3’üncü Komando Tugayı’ndan bir tabur komando  Zeytin Dalı Operasyonu için törenle uğurlandı. Kimisi henüz doğmuş bebeğini kokladı giderken, kimisi anasının eline sarıldı. Kimisi dağlar kadar dik duran karısına  baktı güvenle .

Analar, bacılar, eşler, evlatlar canlarından can bildiklerini “ayağınıza taş değmesin” diye dualarla uğurladı.

Gidenler kahramanca gitti, geride kalanlar gözündeki yaşı dondurdu, çehresini en mutmain ifade ile sabitledi.

Ne  ki komandolar giderken,“Dönmezsem cennet bizim, dönersem vatan bizim” deyip de  gidenlerin, sükût içindeki  bedenleri gelmeye devam etti.

Ben bu yazıyı yazarken; akşam namazı kılınırken üzerlerine atılan roket ile canını oracıkta teslim edenler geldi oturdu harflerin üstüne. Birisi Suriyeli idi. Suriye’den emanet getirdiği bedeni, emanetin sahibine Kilis’te teslim etti.