Camileri oyun alanına çevirmek ne kadar doğru?

Pazartesi günü yayınlamış olduğum yazı etrafında tartışmalar devam ediyor.
Bugün size okuyucu mektuplarını aktaracağım.Cemaatin namaz kıldığı alanı masalar, sandalyeler ve oyuncaklarla çocuk parkı haline getirilmesini değerlendiren beş mektup sunacağım. Mektupların hepsi de hanımlardan. Meseleye eleştirel bakanlar “sahadaki” gözlemlerinden yola çıkarak görüşlerini beyan ediyor. Caminin iç mekanlarının –dış mekanlardaki parka kimsenin itiraz ettiği yok- oyun parkı haline getirilmesine olumlu yaklaşanlar ise uygulamanın aksayan yönleri ile hiç ilgilenmeyerek, caminin hayatın merkezi haline getirilmesi fikrinden yola çıkıyor.
Buyurun:
“Oyun alanı olan camilerde imamın sesini duymakta zorluk çekiyoruz”
“Aslında iyi niyetle başlatılan bir uygulama. İçerisinde oyun parkı olan camiler teravihlerde çok daha kalabalık. Bu tarz bir kaç camiye gitmiş biri olarak şu hususa dikkatinizi çekmek isterim: 6 yaşındaki çocuğumun diğer camilerdeki oyunu bizimle namaz kılıyormus gibi yapmak. Arada farklı hareketler yapıp kıkırdamak bile onu yeterince eğlendiriyor.