“Cennette sabır yoktur şükür vardır”

-I-

Hayatından bir kaç çarpıcı sayfa anlatmıştı aylar önce. Öyle bir kaç sayfa ki en yakınınızdakinin hikayesinden daha yakın. Korucu olan babasının acı, ağır ve meşakkatli hikayesini anlatmıştı.

Evleri bir nehrin kenarında, nehir taşıyor sık sık, taşan nehirden gelen Çamur deryasının önünden kurtardıkları eşyaları anlatmıştı.

Bir ege kasabasında Anadolu lisesine giden ilk çocuk olmanın, bir Ege kasabasında Anadolu Lisesi’ne giden ilk Kürt çocuk olmanın hikayesini anlatmıştı.

Her hikaye bugünden geriye yazılan değil miydi? Anlattığı, yokluğun içinden yazılan bir başarı hikayesiydi.

Hikayenin yenilgi kısmını, veda etmek için geldiği o akşam anlattı. Parça parça. Tutuk tutuk. O gittikten sonra odanın duvarında kaldı anlattıkları.