Fedakâr anne, profesyonel oğul

Günümüzde “toksik ebeveyn” ifadesi giderek yaygınlaşıyor. Evlatların “şimdi burada” yaptığı bütün hataların sorumluluğu ebeveynlerin geçmişteki yanlış davranışlarına, özellikle de annelerin yanlış davranışlarına yükleniyor. Neredeyse bütün ebeveynler “yanlış”. İşin ilginç tarafı Instagram üzerinden bütün dünyada binlerce ve belki de milyonlarca ebeveyn, çocuklarını sömürerek çocukları üzerinden para kazanırken onların çocuklarının bedenlerini ve duygularını sunuma çıkarması hiç dert edilmiyor da geçmişin anne-babalığı bugünden geriye ne kadar eksik ve yanlış oldukları üzerinden karnelendiriliyor.

70’ini devirmiş, “bir şekilde şöhret olmuş” adamlar, kadınlar, çoktan toprak olmuş ana babalarını “Beni hiç öpmedi, bana bir kez bile seni seviyorum demedi” diye ekranlarda şikayet ediyor. Kime? Şikayetin makamı önemli değil müşteki için, çünkü o, şikayet edebilme kapasitesi üzerinden kendisini “özne” ve “birey” kıldığını düşünüyor.