Hayata felsefenin ışığı düşünce...

Kara gökler kül rengi bulutlarla kaplıydı lakin yolcunun yola koyulması gerekiyordu. Verilmiş sözleri vardı. Vakte kayıtlıydı. Kaydolduğu zamana söz verdiği mekanda riayet etmesi gerekiyordu.
Yağmura rağmen şoför kararlaştırılan zamanından önce geldi. İstanbul ya erken gelenlerin ya geç gelenlerin şehri. Erken gelenlerin hakkına riayet edilmeli. Gelen şoförü bekletmemek için acele ile yerden bilgisayar çantasını kaldırdı. Tam o sırada kendisini en olmadık zamanlarda hatırlatmak isteyen ve hatırlatırken varlığını çığlığa dönüştüren fıtık ses verdi.
Kadın bilgisayar çantasını emekleyerek kapıya götürdü. Emekleyerek mutafa gidip bir kas gevşetici aldı.(Spazmın ilk anında derhal istirahate çekilmek gerekiyor. Tecrübeyle sabittir ayakların üzerinde durmak iyileşmeyi geciktiriyor.) Derin derin nefes aldıktan sonra topallayarak aşağı indi.
Akmayan trafiğin içinde bir müddet yol aldılar. Ağrısını unutmak için çantadaki kitabın satırlarına sığındı kadın. O dakikadan sonra ağrısını da trafiği de unuttu.
Şoförün İki köprü de kilit nereden gidelim sorusuna vapurla geçelim diye cevap verdi.
Vapur kuyruğunda kahve içme imkanı da bulunca bir kitabın satırlarında ağrılarımdan beni saklayan Rabbime hamd olsun diye şükretti kadın. Bu duayı ilk defa ettiğim gün diye gökyüzüne ve yağmura baktı bir müddet.