Meleklere iman azalınca ahlak zayıflar...

Meleklere iman bahsini hayatımızın merkezine almak zorundayız. Allah Teala’nın Kur’an-ı Kerim’de sıkça zikrettiği melekleri bizim parantez içine almamız  bugün yaşadığımız pek çok sıkıntının kaynağı. Meleklere iman ve ahlakın kaviliği konusunda  Yrd. Doç. Dr. Osman Gürman’ın  Türkçe'ye kazandırdığı Gazali’nin Âdap kitabında şu hadisi şerifi dikkatinize sunmak istiyorum:

 Allah Resulü (s.a.v.), Muaz sana bir söz söyleyeceğim. Ezberlersen, Allah katında sana yararı olur. Ezberlemez de unutursan kıyamet gününde Allah huzurunda sığınacağın hiçbir mazeretin kalmaz. Muaz! Allah, gökleri ve yeri yaratmadan önce yedi melek yarattı. Sonra göğün her katının kapısında bir melek görevlendirdi.

 Hafaza melekleri (koruyucular), kulun sabahtan akşama kadar yaptığı amelleri yukarı çıkarır. Onun, güneşin ışığı gibi ışığı vardır. Birinci göğe/ yakın semaya yükselince, görevli meleğe kulun amellerinin çok ve tertemiz olduğunu söyler. Yakın semada görevli melek, Hafaza meleklerine şöyle der:

-Bu ameli sahibinin yüzüne çarpın. Ben gıybet (gıybeti yazan) meleğiyim. Rabbim bana bunun amelini buradan öteye geçirmemeyi emretti ve; “İnsanların dedikodusunu yapan bu kişinin amelini kabul etme!” buyurdu.

 Sonra Hafaza melekleri, başka bir kulun güzel bir amelini getirirler. Onun da ışığı vardır. İkinci göğe yükselinceye kadar bu amelin çok ve tertemiz olduğunu anlatırlar. İkinci gökte görevli melek, onlara şöyle der:

-Durun ve bu ameli sahibinin suratına çarpın! O, ameliyle dünya malını istemiştir. Ben kendini beğenme (kendini beğenenleri yazan) meleğiyim. Rabbim, bunun amelini buradan öteye geçirmememi emretti. Bu adam, bulunduğu meclislerde insanlara karşı övünüp dururdu.