Nihayet gökyüzüne bakma vakti!

Doğan gün
Gecenin karanlığından sabahın nuruna kavuştuk. Güneş yine doğdu. Ama doğan güne değil saatin alarmına uyandık. Kanılmamış uykularla şehrin sokaklarına karıştık. Doğan güne şükretmeyi unutturdu mu sabahın telaşı...
Selam ver sağına soluna
Namaz kıldık sağımıza ve solumuza selam verdik. Ya komşumuz... Otobüste, metroda sabahın ilk anına birlikte karıştıklarımız. Bu selamsız çehreler bizim mi?
Selamı olmayanların sabahı olmuyor, HATIRLA.
Sana ihtiyacı olanları gör
Gören gözlerin, yürüyen ayakların, duyan kulakların, tutan ellerin için eda edemediğin bir şükür kalacak sende. Bedenin kendini taşımaktan yorgun.
Kurtulmak için bu yükten, fakiri, güçsüzü, muhaciri, yaşlıyı görme zamanı.
Dert dinle, deva ol dertlere
Yaşamak hem dertlenmektir hem dert çözmek. Hayatın kör düğümünü çözemeyeceğini bile bile dört elle sarılmaktır hayata. Kimselerin çözemediği düğümü bir çocuk tebessümü, bir yaşlının duası, esnafın ilk siftahı çözer belki de... Hayatın rengi yaşayanların umudunun rengi kadar berrak, umutsuzluk kadar koyudur.