“Ölümü profesyonelce karşılamak...” (I)
Ölümü tevekkül ile karşılamayı bilirdik. Ölümden ibret almayı. Ölümü teselli ve mükâfat bilmeyi de.Post modern zamanlarda ölüm ibret ya da tevekkül ile değil, “profesyonelce”...
Ölümü tevekkül ile karşılamayı bilirdik. Ölümden ibret almayı. Ölümü teselli ve mükâfat bilmeyi de.
Post modern zamanlarda ölüm ibret ya da tevekkül ile değil, “profesyonelce” karşılandığında haber konusu oluyor.
Dünyanın neresinde yaşanırsa yaşansın ölümü “profesyonelce” karşılayanlar haberin teması oluyor bütün bir gezegende.
Son tema Hindistan’dan geldi. Dünyanın dört bir tarafındaki güzel spikerlerin bol dekolteli ekran kazalarını “haber” diye sunan internet siteleri, bu defa Hindistan’daki bir haberden haberdar etti takipçilerini.
Trafik kazası haberini okuyan spiker, o kazada eşinin de ölmüş olduğunu öğrendi tam haberi okurken. Sesi titredi, lakin bir profesyonel olarak acısının ertelemesi gerekiyordu. Erteledi. S. Sontag “Başkasının Acısına Bakmak” diyordu. Spiker başkasının acısına bakmadı bu defa, kendi acısına başkalarını baktırmamak için “profesyonelce okudu” haberini.
Haberin dilindeki “ölümü profesyonelce karşılamak” ifadesi yüzünden takıldım habere.