Anayasa devamda, Anayasa Mahkemesi de var, ama dünden itibaren yargıda -adalette- durum hayli karışık…

Anayasa mahkemeleri demokratik ülkelerde en üst yargı organıdır. Üyeleri genellikle en kıdemli hukukçulardan özel bir yöntemle seçilir ve pek çok ülkede kayd-ı hayat şartıyla -ölene veya kendi isteğiyle emekli olana kadar- görevlerine devam ederler.

Her ülkede ‘yüce’ sıfatıyla anılır anayasa mahkemeleri, bazılarında aynı sıfat mahkemenin adında da bulunur. ABD’deki Supreme Court adını taşıyan anayasa mahkemesinde olduğu gibi…

Bizde 1961 anayasasında yer almasıyla birlikte faaliyete geçmişti Anayasa Mahkemesi; 60 küsur yıldır görevini sürdürüyor.

Darbe sonraları askeri hükümetler dönemleri dahil…

İtibarlı bir kurumdur, öyle bilindiği içindir ki, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin (AİHM) de oluruyla 2010 yılından beri yargı hakkı AİHM’ne ait olan bireysel başvuru davalarına da bakmaktadır Anayasa Mahkemesi. 

Gerekli görüldüğünde, siyasiler ile yüksek bürokratlarla ilgili davalarda Yüce Divan görevini de Anayasa Mahkemesi üstlenir. [“Anayasa m. 148: Anayasa Mahkemesi Cumhurbaşkanını, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanını, Cumhurbaşkanı yardımcılarını, bakanları, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıştay Başkan ve üyelerini, Başsavcılarını, Cumhuriyet Başsavcıvekilini, Hâkimler ve Savcılar Kurulu ve Sayıştay Başkan ve üyelerini görevleriyle ilgili suçlardan dolayı Yüce Divan sıfatıyla yargılar. Genelkurmay Başkanı, Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri Komutanları da görevleriyle ilgili suçlardan dolayı Yüce Divanda yargılanırlar.”]