Futbol ile iç ve dış politikanın kesiştiği bir nokta var: Hesabı iyi yapan sonuç alabiliyor…

Son haftalarda önemli futbol takımlarımızın halleri pek iç açıcı değil. Dışarıda ismi işitildiğinde “Hangi ülkenin takımı?” sorusunu sorduran rakiplerle karşılaştıklarında bile yeniliyorlar. İçeride de işler iyi gitmiyor; Fenerbahçe dün Adana’daki maçta gol atamadı.

Neden acaba?

Elbette kötüye gidişi tek bir sebebe bağlamak kolaya kaçmak olabilir ama ben yine de en önemli gördüğüm sebebi paylaşma yanlısıyım: Rakipler derslerini iyi çalışıyor ve kendilerini yenmek üzere gelen takımların oyun sistemine göre bir karşı sistem belirleyip sahaya öyle çıkıyorlar.

Golcülere gol attırmıyor, savunmanın zayıf noktalarından yararlanmaya bakıyorlar.

Takımlar zaten sahaya hep aynı sistemle çıktıkları için rakipleri karşı sistem bulmakta zorlanmıyor.

Siyasette de futbolda yaşanana benzer bir durum var; o alanda da rakibini iyi okuyan istediği sonucu elde edebiliyor.