“Muhalif partileri kapatalım, muhalif kişileri sınır dışı edelim” talepleri bana neleri hatırlattı?

Yaşı yaşıma yakın olanlar, hele bir de benim gibi siyaseti yakından izleyen cinsten iseler, hayatları boyunca, gelişmelere bakıp kim bilir kaç kez, “Biz bu filmi daha önce defalarca görmüştük” hissine kapılmışlardır.

Bizde tarih sıkça tekerrür eder.

Daha önceye gitmeye gerek yok, Cumhuriyet’in kuruluşu sonrasındaki yaklaşık 100 yılı bu amaçla ele alsak bile bu kanaate varabiliriz.

Siyasi partilerimiz hep oldu ama son 100 yıl içerisinde çok sayıda parti de kapatıldı. Tam “Anayasada parti kapatmayı zorlaştıracak değişiklik de yapıldığı için artık o devir kapandı” demeye başlamıştık ki… 

Başka partiler ancak yakın gördükleri başka partilerle ittifak kurarak başarı ararken, kendi başına girdiği son seçimde (2018) yüzde 10 barajının üstünde 6 milyon ve yüzde 11.70 oy alarak 67 milletvekili çıkarmayı başarmış HDP ile ilgili kapatma davası açılabildi.

İktidara yakın bir gazetenin başyazısında, Cumhuriyet’in kurucusu olduğu iddiasının sahibi anamuhalefet partisi CHP’nin kapatılması talebi yapıldı.