Özal, Demirel ve Gül’ün başaramadığı galiba bu defa oluyor

PKK’nın varlık sahnesine çıktığı ve onbinlerce cana mal olan eylemlerine başladığı ilk günden bugüne terörü geride bırakma amaçlı çabalara kısaca göz atmakta yarar var.

İlk girişim, Turgut Özal’ın o sıralarda Bekaa Vadisi’ndeki kampta yaşayan Abdullah Öcalan’a aracı göndermesiydi. Öcalan kabul edilmesi imkansız taleplerle çözümden uzak durdu.

Sorunu yalnızca terör boyutuyla sınırlı görmüyordu Özal; sosyolojik ve hukuki yönlerden de de yapılması gerekenler olduğunun farkındaydı. Köklü bir çözüm arayışı içerisindeydi.

Özal’ın, vefatından hemen önceki Türk Cumhuriyetleri ziyareti sırasında, kendisine refakat eden hepsi de Kürt kökenli değişik partilerden siyasilere, ülkeye döner dönmez sorunun çözümü için ağır bir sorumluluk üstlenmeye hazır olduğunu söylediği ortamda ben de vardım.

Cumhurbaşkanı Özal’ın bunu yapmaya ömrü yetmedi.

Yerine cumhurbaşkanı seçilen Süleyman Demirel soruna salt ‘terör’ boyutuyla yaklaşıyor ve PKK’yı Bekaa Vadisi’nden, Öcalan’ı da yerleştiği Şam’dan çıkarma...