Pazar yazıları -60-

Kur’ân-ı kerimde azap âyetlerinin çokça zikredilmesi, Cenab-ı Hakkın rahmet denizinin sonsuzluğuna işarettir. Zira her ikaz ve tenzir (korkutma), te’dibe (edeplendirmeye) ve ıslah etmeye (düzeltmeye) yöneliktir. Allahü teala, kullarına çok acıdığı için, onları çokça uyarıyor.
Burada şöyle bir soru sorulabilir: Peki o hâlde; Allahü tealanın kullarını dünyada ve ahirette cezalandırması ve hatta ateşte yakması nedendir?
İyi düşünülürse, bütün bunların yani; dünyevi ve uhrevi cezalandırmaların hepsinin, bir temizleme ve rahmet olduğu görülür.
İmam-ı Rabbani hazretleri (kuddise sirruh) 1. Cilt 97. Mektupta; "… İnsanın yaratılmasına sebep, emrolunan ibadetleri yapmaktır. İbadetleri yapmak da imanın hakikati olan, yakini elde etmek içindir. Hicr suresi, son âyetinin meal-i şerifi de, belki (Yakin elde etmek için Rabbine ibadet et!) demektir… Sanki, ibadet yapmadan önce olan bu iman, imanın kendisi değil, görünüşüdür. Âyet-i kerimede, (yakin elde etmek için) yani (imanın kendisini elde etmek için) buyuruluyor. Sure-i Nisa 135. Âyetinde de mealen, (Ey iman edenler! İman ediniz!) buyuruldu. Bunun manası, (Ey imanın suretini edinenler! İbadet yaparak, imanın kendisine kavuşunuz!)dur.
Allahü tealaya kulluğun (ibadetin) nasıl olacağını biz bilemeyiz. Bu yüzden onca Peygamberler (aleyhimüsselam) gönderildi. Her Peygamber, kendi zamanında ve muhitinde, yaşadığı kavminin en üstün ve örnek şahsiyetidir. Bizim Peygamberimiz Muhammed aleyhisselam ise, bütün zamanların; gelmiş ve gelecek tüm insanların her bakımdan en üstünüdür. Yani, kulluğun zirvesidir.
Hazreti Aişe validemiz (radıyallahü anha), sevgili Peygamberimiz için; ‘Resulullah (sallallahü aleyhi ve sellem) her durumda Allahü tealayı zikrederdi’ ve ‘O (aleyhisselam), Kur'ân-ı kerimi yaşardı’ buyurur."
Yine İmam-ı Rabbani hazretleri (kuddise sirruh) 1. Cilt, 9. Mektupta; "... Abdiyyet, kulluk makamı, her