Vesayete özlem duyanlar

Bor’un pazarı geçtiğine göre vesayetçilere düşen, son kantocunun çığlıklarına eşlik etmeleridir: “Yangın var, yangın var! Ben yanıyorum. Yetişin a dostlar, tutuşuyorum!”

İçimizden birileri, bilerek veya bilmeyerek eski vesayet dönemine özlem duyuyor. Bunlardan, bilmeyerek (düşüncesizce) bu hevese kapılanlara Allah akıl fikir versin demekten başka bir şey yapamayız.

Lakin vesayetin, milletiyle bu devleti nasıl uydu hale getirdiğini ve milletlerarası yarıştan koparıp geri bıraktığını görüp bildikleri halde, inat edenlere ve vesayet özlemiyle yanıp tutuşanlara bir çift lafımız olacak.

Sizler, elbette ki vesayet sisteminin hasretiyle yanacaksınız! Sizlerin bitini bu sistem kanlandırdı. Zira bu sistemden besleniyorsunuz; dün de tuzunuz kuruydu, bugün de.

Sizler hiçbir zaman üretmek, terlemek, koşmak, koşuşturmak, yetiştirmek, ekmek-biçmek, pazarlamak vb derdinde olmadınız! Zira hep hazıra kondunuz.

YAZININ DEVAMI