O güler yüzlü şakirt abi, para yoksa canavara dönerdi

Okurlardan mektup yağdı. Önceki günkü “Cemaat fiyaskosunun sebebi bu iki hikâyede saklı” başlıklı yazım nedeniyle, kendilerinin ve yakınlarının başlarına gelenleri anlatıyorlardı. Cemaat adı verilen çetenin acımasızlığı üzerine çarpıcı hayat öyküleriydi. Gelen mesajlardan biri de yazıda aktardığım Ramazan Çalışkan’la ilgiliydi ve bir tanıklığa dairdi. Fırın işçisi olan babası kalp krizi geçirip yurt parasını ödeyemeyince yurttan atılan genç üniversite öğrencisi Ramazan Çalışkan. Yemekhane işçileri aralarında para toplayarak yurttan atılmasını engellemek istemişler ama yurt müdürü şakirt onları da tehdit etmişti. Sonunda okuyamayıp Çankırı’ya dönmüş ve babasının çalıştığı fırında işçilik yapmaya başlamıştı Ramazan Çalışkan. İşte, o yemekhane işçilerinden biriydi mektubu gönderen; Salih Polat. Şöyle diyordu:
Anlatmış olduğunuz Ramazan Çalışkan olayı yaşanırken yemekhane çalışanlarından biriydim. Bana şimdi deseniz “40 yıllık hayatının en büyük pişmanlığını anlat” diye, size cevap olarak “Bu çocuğa yardımcı olmadığım için çok pişmanım” derim. Yazınızı okurken sanki o anlar gözümün önünden geçti.
Gelen diğer mektuplar, paralel çetenin yaşattığı acıların nasıl bu milleti derinden yaraladığını ve öfke biriktirdiğini kanıtlıyor aslında. İşte onların arasından iki hayat öyküsü daha.

YA SOHBETE KATIL YA DA BURS PARASINI İADE ET

Özcan Ayvaz anlatıyor:
Selamlar Fuat abi, yazınızı okudum. Ben de ablamın başından geçen olayı anlatmak istiyorum. Paralel neymiş siz anlattınız ama bunu da dinleyin. Ablam İstanbul'da ikamet ediyordu. Sene 2001. İki erkek çocuğu var ve henüz o yıllarda ortaokuldalar. Her dönem takdir getiriyorlar. Ama ablam geçim sıkıntısı çekiyordu! Giresun'a gitmesini, en azından benim evimde kira ödemeden kalabileceklerini söyledim. Neticede Giresun'a göçtüler. Yeğenlerim Giresun Bulancak Atatürk Ortaokulunda okurken takdir aldılar... Paralelciler takdir alan çocuk avında oldukları için hemen yeğenlerimle bağlantıya geçmişler “Size biz burs verelim, dershaneye kayıt olun. Adı bizde olan bir bayan size burs verecek” diye akıllarını çelmişler. Yeğenlerim hâliyle parasız kursa ve bursa hayır dememişler.