Artizlerin gözdesi devlet memuru!

Sinema filmlerinde, dizilerde oynayan ünlü bir hanım “sevgilim devlet memuru” demiş. Eskiden artiz takımından hanımlar, zengin rantiyelerle, kodaman çocukları ile gezerlerdi. Şimdilerde devlet memuru maaşı ile iktifa ediyorlar demek ki!
Tabi devlette de memur var, memur var. Kimisi maaşını alıyor işini yapıyor, kimisi bal tuttum parmağımı yalayayım diyor, bazısı ise bal tenekesini kucaklayıp dirseğini yalıyor…. Bir zamanlar Maserati’ye binen bir polis memuru vardı, ifşa olunca intihar etmişti. Millet şaşırmıştı, “bunca yolsuzluk-hırsızlık gözümüzün önünde olurken, bu polis kimin ayağına bastı da ifşa oldu acaba” denilmişti.
Türkiye’de yolsuzluk sorununun Özal ile başladığını iddia edenler var. Kimisi de sorunu Ak Parti iktidarına bağlıyor, Ak Parti’den önce halkımız “fazilet abidesi” imiş gibi konuşuyor! Keşke öyle olsaydı, daha dün başlayan bir probleme çözüm bulmak da nispeten kolay olurdu.
Oysa gerçek çok farklı. Türkiye’de yolsuzluk, rüşvet ve adam kayırmanın en az beş yüz yıllık bir geçmişi var. Doktor Hikmet Kıvılcımlı, Osmanlı İmparatorluğu’nun gerileme sürecini 1453 ile başlatır. Doktor’a göre İstanbul’un fethi, gücün zirvesidir ve ondan sonra gerileme başlar. Ama en önemlisi, İstanbul’u alıp sarayını oraya taşıyan Osmanlı, Bizans’ın siyasi hastalıklarını da bünyesine katmıştır. Fatih, artık “Kayser-i Rum”, yani “Roma İmparatorudur”. Müslüman-Türk dehası ile Roma’nın iki bin yıllık imparatorluk geleneği İstanbul’da kaynaşır. Ancak, Bizans’tan miras alınanların arasında bol miktarda entrika, ayak oyunu ve siyaset cambazlığı da vardır.
O zamana dek, diğer Gaziler (İlbler) ile aynı sofrada oturup yemek yiyen Sultan’ın sofrası ayrılıp bir kafesin arkasına konulmuştur. Çeşnicibaşı suikastlere karşı tetiktedir, padişah ikilik olmasın diye tahta çıkınca kardeşlerini öldürmek zorundadır…
Erişilmesi güç Sultan, kendisi gibi erişilmesi güç vezirler, şeyhülislaml...