AB’de kara bulutlar

Dün, fabrikaları olan ve üretiminin yarıdan fazlasını ihraç eden bir işadamıyla konuşuyorduk.
İlginç şeyler söyledi.
Özetle yansıtayım:
Müdürlerimi 3 ayda bir toplantıya çağırıyorum.

Onlara üretim ve ihracat planlarını yaparken Türkiye’yle “siyasi sorun ya da kriz çıkma ihtimali yüksek olan ülkeleri” tahmin etmelerini istiyorum.
“Bunlardan bizim ihracat yaptıklarımız varsa satış planlarımızdan çıkarmalarını” istiyorum.
Tabii...
Çok zor.
Ama...
Bu da gerekli.
Müdürlere “öngörmek yönetmektir” söylemini, vurgulayarak tekrarlıyorum.
Tahmin ediyorum, başka işadamları, holdingler de işleri üretmek ve satmak odaklı yani tamamen “iktisadi” olmakla beraber, bir süredir “siyaset ve dış politika” mercekli gözlüklerle bakmak zorundalar.
Ankara’nın, önümüzdeki kısa sürede arasının açılacağı “potansiyel krizli ülkeleri” tahmin etmek, “üretim, satış” boyutlarına ilave “dış politikası ağırlıklı 3. boyut” haline geldi.
Keşke işadamları enerjilerini “üretimde verimlilik artışını, kaliteli üretime, katkı payı yüksek teknolojiye, pazarlarını genişletmeye” yoğunlaştırabilseler.
Dış politikayı da -güvenle- Ankara’ya bıraktıkları istikrarlı bir ilişkiler ağımız olsa.
.....................
Yukarıdaki satırları, “sınırların ötesindeki siyasal artıların ve eksilerin sadece soyut politika olayları gibi algılamalarda yanlışlığa” işaret etmek için yazdım.
Yani...
Dış politika sorunları, krizleri yaşanmaya başlayan her ülke bir “ihracat pazarı.”
O pazarda daralma ya da kapıların kapanması Türkiye’de üretim yapan ve dışarıya satan işadamları için “sorun.”
O işyerlerinde çalışan emekçilerden bir kısmı için “işsiz kalma” olasılığı.
Türkiye ekonomisine “döviz girişlerinde eksilme.”
Turizm sektörü için de öyle.