Algı

İletişimin “altın kuralı...”
Olayın ne olduğu ve nasıl anlatıldığından çok “nasıl algılandığı” önemlidir.
.....................
15 Temmuz “Darbe kalkışımı” seçimle gelmiş Cumhur-başkanı’na, meşru hükümete, meşru muhalefete karşıydı.

Yani...
Demokrasiye...
Türkiye’nin de içinde olduğu Batılı demokrasi bloğunda seçimle gelmiş yönetimlerin, bu darbeyi haber aldıkları anda “TV ekranlarından kınamaları, Türkiye’de seçimle göreve gelmiş yönetimi destekledikleri” yolunda net ve kararlı açıklamalar yapmaları gerekirdi.
Ne yazık ki bu destek en gerekli olduğu saatlerde Türkiye demokrasisine sunulmadı.
ABD ve Avrupa ülkelerinin yöneticileri -hadi darbe kalkışımının yaşandığı saatlerde destek refleksini gösteremediler diyelim- hiç değilse ertesi gün ve izleyen günlerde devletleri adına “özel temsilciler” göndermeliydiler.
Türkiye demokrasisine omuz verdiklerini bu ziyaretlerle ve basın açıklamalarıyla ortaya koymalıydılar.
IŞİD terör saldırısında liderler düzeyinde Paris’te protesto yürüyüşüne katılanlar, yüzlerce kişiyi öldüren, binlerce sivil masumu yaralayan darbecileri protesto etmekte “düşük profil” çizdiler.
Darbe girişimini birkaç satırla kınarken ifadelerinin ağırlıklı ve daha uzun bölümü “darbecilere karşı polisiye ve adli sürece” odaklandı.
ABD ve Avrupa medyası da aynı havadaydı.
Hâlâ da öyle...
Kimisi daha da ileri giderek, “Türkiye’de otoriterleşmeye gerekçe oluşturmak” için bir “tiyatro darbe” imaları da yaptı.
.......................
O halde “iletişimde” ciddi bozukluk var.
Türkiye gerçekleri kendini yeterince ifade edemiyor.
Algılanması yanlış.
Bunun hiç zaman yitirilmeden düzeltilmesi gerek.
Ne demek “tiyatro!”