Bu koro başka koro...

SAHNEDE “iş giysileri” içinde “Belediye temizlik işçileri korosu.”
Âşık Veysel’den dizeleri nasıl da güzel seslendiriyorlar.
Herhalde bir “güzellik olsun diye temizlik işçileri giysileriyle sahne alan profesyoneller” diye düşündüm.
Öyle ya...
Beşiktaş Belediyesi’nin Akatlar Kültür Merkezi salonundaydık.
Belediyeyi simgeleyen bir hizmet dalında kullanılan giysilerle sahne almaları bir “hoşluk” olabilirdi.
Hayır. Hepsinin de Beşiktaş Belediyesi’nin kadrolu maaşlı temizlik işçileri olduğunu öğrendim.
Belediye Başkanı Murat Hazinedar hem bu koroyla birlikte Âşık Veysel’den seçmeler söyledi, hem de bu koronun tamamının “Sivaslı Alevi kardeşlerimiz” olduğunu açıkladı. (Sesi ve yorumu güzel ama onun ötesinde şiire, sanata tutkulu bir Başkan.)
Murat Hazinedar “insan kaynakları müdürüne”
talimat vermiş.
“Bu etkinlik için belediyede çalışan Sivaslı yani Âşık Veysel’in hemşerisi Alevilerden bir koro oluşturalım...”

Hayrettir, “insan kaynaklarının yayınladığı genelgeye” rağmen, tek bir başvuru bile olmamış.
Başkan Hazinedar ısrar etmiş. Ya onları bulup koroyu oluşturursun ya da başına geleceğe katlanırsın.
Sonuç...
Koro oluşmuş.
Sivaslı Alevilerden sesi güzel, kulakları müziğe yatkın olanlardan koro kuracak kadar temizlik çalışanı sağlanmış.
Başkan bunu anlatırken gülümsedik.
Ama...
“Buruk gülümseyişti.”