Röntgen

Bir hukukçu olarak yargıya her zaman duymak istediğim “saygıyı” vurgulayarak başlayayım.
....................
Enis Berberoğlu’nun tutuklanmasını önce “siyasi” açıdan değerlendirelim.

Berberoğlu’na özetle “siyasal ve askeri casusluk maksadıyla temin ettiği belgeleri açıklama” suçlamasıyla (Cumhuriyet gazetesinde yayımlamak) savcı “müebbet hapis” cezası istedi.
Mahkeme 25 yıl ceza verdi.
Peki...
İktidar, Cumhuriyet gazetesinde bu yayın yapıldığında ve daha önceki yayınlarda ne açıklama yapmıştı?
“Bu TIR’larda ilkyardım, çocuk bezi ve sağlık malzemesi var.”
Şimdi...
Bir düşünmek gerekir.
Eğer gerçekten o TIR’larda Suriye’deki sivil halka “ilkyardım, çocuk bezi ve sağlık malzemesi” var idiyse Enis Berberoğlu bu devlet sırlarını (!!) elde edip açıklanmasına ve yayımlanmasına mı neden oldu?
Hâkim, kararını vermeden önce devletten yapılan açıklamanın resmen teyidini isteseydi ve böyle bir cevap alsaydı Enis hakkında herhalde “casusluktan (gizli kalması gereken devlet sırlarını açıklamak ve yayımlanmasına neden olmak) suçu ile 25 yıl hapis” vermemesi gerekirdi.
Bunun tersi oldu.
O zaman, bir bakıma “TIR’larda ilkyardım, çocuk bezi ve sağlık malzemesi” değil, “Suriye’de çarpışan bazı güçlere gönderilmek üzere silah bulunduğunu” mu saptamış oluyor?
Tehlikeli...
Çünkü...
Türkiye için “Suriye’de çarpışan yasa dışı örgütleri silahlandırmak” iddialarında bulunanlar “malzeme” edinmiş olabilecekler.
Konu savaş suçları davasıyla “uluslararası ceza mahkemesine” taşınması halinde Türkiye güç durumlarda kalmaz mı?
Yani...
Olay “Enis Berberoğlu’nun 25 yıl hapis” kararının çok daha ötesinde “Türkiye’yi zor durumlara düşürmesi mümkün” büyüklüktedir.
Siyasi çapının ucu “uluslararası ceza yargısına” kadar uzanabilir.
Umarım ki bu tehlike “Yargıtay’da bozulur.”
Tehlike uzaklaştırılır.