Küllerinden doğuyorlar

F.Bahçe için lig yeni başladı. Takım oluyorlar, gelişiyorlar ve Anka Kuşu gibi küllerinden doğuyorlar.

Aslında en güzel yorumu Riekerink yaptı; "Ayıyı vurmadan postunu satamazsın" dedi. Florya'da hazırlanırken, Seyrantepe'den otobüse binerken veya mikrofonlara konuşurken, "Kazanacağız" demek kolay ve iddialıydı. Ama o zemine çıkıp da 50 bin kişinin gözüne baktığınızda, bir anda konuşulanlar-söylenenler unutuluyor. Nasıl ki 17 yıl önce Kadıköy'e gelenler bu hissi tattı, her Galatasaray oyuncusu gibi bu kadro da geçmiştekilerin duygularını anladı. Elimizde 18 yaşına gelmiş, reşit olmuş hatta "oy" hakkını kazanmış bir rekabet var. Dursun Özbek'in dediği "sürprize" kapalı, psikoloji sınavı sorularında yer aldığı anlamında; "öğrenilmiş; çaresizlik"...
Teknik adamlar maç öncesinde görevler verdiler, tahtaya isimler yazdılar, eşleşmeler yaptılar. Hafta içinde taktik çalışıp, duran top organizasyonları için planlarını da anlatmışlardır.
Ama hesapta olmayanların hikayeye mürekkep sürdüğü bir maça çıkıyorlardı.
Alper tercihi ile rakibin en önemli atak yönüne dinamizm koyan Advocaat, ilk golün müthiş pasının bu oyuncudan gelmesini beklemiyordu belki de. Sarı kartını sırtına alan Carole, Şener'e yol verirken, Van Persie "yürümek" için kullandığı sağ ayağı ile topu tavana astı. Alın size hiçbir maç analistinin dile getiremeyeceği bir senaryo.
Golü atıp, soyunma odasına gitmek nasıl ki Fenerbahçe için maçı kazanmaksa, Galatasaray için yıkımdı. Çünkü "yine mi" endişesini konuşacakları 15 dakika duruyordu önlerinde. Maç bittiğinde Galatasaray adına kaçırılmış gol fırsatı yoktu notlarımızda.
Bu kadar zayıf, inanmayan ve başaramayan bir ekip olarak ayrıldılar stattan.