Tarih hep tekerrür eder...

60. dakikadan sonra tekrar dengelenen oyun ve Eren Derdiyok’un varlığını nefis golle ağır şekilde hissettirmesi maça noktayı koydu.

UZUN aradan sonra statta Şampiyonlar Ligi maçı izlemeye gittim. Önce şunu söyleleyim, gerçekten özlemişim. Hatıralar canlandı ve tarihin tekkerürüne şahitlik etme fırsatı doğdu. Şampiyonlar Ligi müziğini duyunca içi kıpırdamayan, yerinde küçük küçük zıplamayan, ayaklarını sallamayan, kafasını hafifçe yukarı kaldırıp müziğin etkisine girmeyen yoktur.

Taraftar havaya girmiş stadı doldurmuş, futbolcular full konsantre ve galibiyete aç sahaya çıkmış. Maç zaten daha başlamadan kazanılmış. Oyuna başlangıç tam bir iç saha ve Şampiyonlar Ligi startı.

RODRiGOL...

Rodrigues’i attığı golde topu aldığı pozisyonda durdurabilecek oyuncu nerdeyse yok. Kısa alandaki çabukluğu, topla ne yapacağının bilinmemesi ve her iki köşeye de vurma becerisi var. Bu golleri çok atar ve bu goller onun Rodrigol adıyla markası olur. Dar alanda geniş alanda, kısa mesfede uzun mesafede, yakından uzaktan her şekilde adam geçen ve gol atabilen Rodrigues, bu sezon her kulvarda yıldız olur.

Rodrigues’in golü ile tavan yapan tempo ve istek, sonraki dakikalarda düşmeye başladı. Düşen tempo aynı zamanda oyunun hakimiyetini de rakibe geçirdi. Bunun sebebi yorgunluk ya da panik değildi. Eren’in beşli Lokomotiv defansı içinde pulverize olması sonucu forvetsiz ve 1 eksik oynanması yetmemiş gibi, hocanın yanlış seçimi sonucu sahaya çıkan ve hep 1 eksik oynatan Belhanda ile ilk yarının son yarım saatini 2 eksikle tamamladı Galatasaray.

İkinci yarıya da baskı yenilerek başlanması ve oyunu kendi sahamızda kabul etmemiz, rakip kadar Donk ve Serdar’ın kendi güvenli alanlarında kalmak istemesi ve takımı geriye çekmeleri sebebiyleydi. Ceza alanı dışında ve çevresinde kısa ve kolay pas yapılmasına izin verilen Lokomotivli oyuncular, Fernandes ile oyunu yönetti.