Ankara’daki derin iç çekmeyi duyuyor musunuz?

Uluslararası ilişkiler kadar yorucu, bırakın anlamayı deşifre etmesi bile kimi zaman imkânsız mesajların alınıp verildiği başka bir süreç yoktur.Söz gelimi, her şey yolunda görünür ve her gün 28.5 milyon metreküp sıvılaştırılmış İran doğal gazı Gürbulak’tan tıkır tıkır akıp, boru hatlarıyla Petrol Taşıma A.Ş.’nin (BOTAŞ) Tuz Gölü’nün altındaki depolarına dolarken, İran Milli Gaz Şirketi “Teknik bir arıza nedeniyle 10 gün süreyle size gaz veremeyeceğim!” der. Bu işler, mahalle bakkalımızın “Bugün ekmek yok!” demesi ve bizim öteki bakkaldan ekmek tedarik etmemiz tarzında cereyan etmediği için, BOTAŞ hemen oldukça kalabalık ekibini karşı tarafa yollar. Çünkü teknik arızanın belgelenmesi gerekir, yoksa İran yüz binlerce dolar tazminat ödemek zorundadır. Fakat o da ne? Teknik heyet arıza filan göremez, İran resmen gazı kesmiş ve iç piyasaya vermiştir.Sıvılaştırılmış doğal gaz sınırsız depolanabilen bir şey olmadığı gibi Türkiye’nin de çeşitli yerlerde sınırlı, toplam 3 milyar metreküp LNG deposu vardır. Yani şu kış günü, tüketiciye günde 29 milyon metreküp gaz verilmesi gerekmektedir. İran gazı sıfıra inerse, stratejik saklama miktarı da hesaba katılarak, bu depolar kaç gün...