O yerler Rusların olabilir, ama Rusya’nın olamaz

Putin’in Ukrayna’nın beşti birini Rusya’ya bağlama girişimini “Çarlık Rusyası hülyasının peşinde!” şeklinde değerlendirmek çok ama çok sıradan bir yorum olurdu. Bazı bölümlerini değil ama tümünün çevirisini okuduğunuz zaman, Putin’in ilk kez, 23 yıldır sürdürdüğü, partiler-üstü renk vermeyen istihbarat subayı görünümünden çıkıp, bir ideolog, bir “milliyetçi parti lideri” tavrı içinde olduğunu görüyoruz.Putin, sanki “elin-alemin ülkesini işgal edip, topraklarına katan” bir işgalci gibi değil, dünya egemenliğine kalkışan emperyalist güce savaş açmış, bir kurtuluş savaşçısı görünümünde idi.Putin ilk kez, Ukrayna meselesini, ülkesinin beka meselesi olarak takdim etti; ABD’yi Rusya’yı sömürge yapmak istemekle suçladı. Rusya’nın ABD’nin, kendi ifadesiyle Anglosakson dünyasının ahlak ve manevi değerlerini kabul edemeyeceğini belirtti.“Elin-alemin ülkesini ilhak etme” meselesinden eşcinsel hayat tarzı dayatmasını ret noktasına nasıl sıçradığını anlamak kolay olmasa da Putin, bu konuları ateşli bir konuşmasının içini sıkıştırarak, önümüzdeki altı yıllık iki dönemi, milliyetçi parti başkanı olarak götürmek istediği kolayca anlaşılıyor.Bu kanıyı güçlendiren bir diğer nokta, Putin’in bugüne...