İki taraf anlaşınca hep çocuklar ölüyor!

İran ve Irak 1975’te anlaşıp da ABD Kürtlere sırtını dönünce Henry Kissinger, Molla Mustafa Barzani’ye şöyle diyor: “Siyasette değer yargıları yoktur. İki taraf bir konuda anlaşırsa, bu üçüncü tarafın zararınadır.”

Suriye’de ne olup bittiğini anlamamız için de bundan sonra bambaşka şeylerin olabileceğini düşünmemiz için de iyi bir örnek.

ABD bölgedeki Kürt grupları zaman zaman bölge ülkelerine karşı taşeron örgüt olarak kullanmış ama günün sonunda bu örgütleri satmaktan da çekinmemiş.

Özeti de bu işte: “İki taraf bir konuda anlaşırsa, bu üçüncü tarafın zararınadır.”

***

Arap Baharı’nın tetiklediği Suriye isyanı, 13-14 yaşlarındaki çocukların duvarlara “rejim gidecek” sloganları yazmasıyla başlamıştı. Silahlı ve örgütlü bir isyan hareketi değildi. Esed “Hama etkisi” yaratmak adına, en başta çok sert müdahale ederek gösterileri bastırmayı düşündü. Şebbiha denilen timler çok erken bir dönemde kadın, çocuk ayrımı yapmadan işkenceyle insanları öldürmeye başladı. Türkiye’nin Esed’e, müdahaleye izin vermeden, demokratikleşme ve reform adımlarıyla sorunu çözebileceği noktasında tavsiyeler verdiği bir dönemdi daha. ABD’nin müdahale edeceğini düşünüyordu ve Esed’e işi bu noktaya vardırmadan halkın taleplerini karşılamasını ve Suriye’nin sorunlarını kendi içinde halletmesini öneriyordu.