Rüzgarların New York’u

Yağmur, rüzgar ve sıcak... Dünyanın en önemli klasik sanat fuarı Tefaf, Maastricht’te düzenleniyor, belki yüz yıldır. Frieze, çok iyi, çok sağlam. Sanatın, lokantaların, rüzgarın şehri NY

30 Nisan 2017

Rüzgarların NY'u. Dün havaalanından eve gelirken NY adeta kaynıyordu. 26 derece olmuş gün içinde. Gece Feridun'la Doğu Nehri kıyısında bir saatten fazla yürüdüğümüzde hava hayli sıcaktı, nemliydi. Bugün donuyoruz.
Öğle üzeri Whitney'in yeni binasına gittik, Whitney Bienali'ni görmek için. Çok güzeldi. Hiç yaratıcı ve heyecanlandırıcı değildi. Ama bugünkü sanatın çok güzel, çok lezzetli örnekleri vardı. Ne yapalım her zaman da deneysel ve öncü sanat olmuyor. Bir işin iyi yapılmış örnekler de önemli. Çıkınca yemek yedik. Açık havada oturduk ve donduk.
Chelsea galeri açık olur sandım. Gittik. Hepsi kapalıydı. Sokakta sadece rüzgar ve uçuşan kağıtlar vardı. Bu defa Batı Nehri'nden yani Hudson'dan gelen soğuk iliğimize işledi. Bu şehir, lokantaların şehri. When Harry Met Sally'de büyük senarist Nora Ephron, "60'larda tiyatro neyse 80'lerde lokantalar odur" dedirtir oyuncusuna. Hâlâ öyle. 'To see and to be seen' (görmek-görülmek için) gidiyor insanlar artık oralara. Her gün sayısız lokanta açılıyor. Sayız lokanta kapanıyor. App'ler var artık bu mekanlar hakkında. Dergiler, kitaplar yayınlanıyor.
Biz de Şükrülerle birlikte şimdi hakkında kitaplar yazılan Balthazar'ın kardeşi Lafayette'e gittik. Pazar akşamının dinginliği çok güzeldi. Keşke şu hava güzel olsaydı da o güzel mahallede, sokaklarda dolaşabilseydik.

1 Mayıs 2017
Union Meydanı'dır benim için NY. Her şey vardır orada aradığım. Hiçbir şey almam gene