Rahat uyu Hrant, yalnız değilsin, tarihten gelen acını, yasını anlıyorum, paylaşıyorum, sevgili kardeşim
Barışa, demokrasiye ulaşmak için daha ne kadar acı çekeceğiz, daha ne kadar bedel ödemeye devam edeceğiz, yetmedi mi?
Günlüğümün sayfaları arasında
dolaşıyorum.
Hrant Dink'i arıyorum.
Lapa lapa kar yağıyor.
Ara sıra rüzgar savurunca
tipiye çeviriyor.
İçimde bir hüzün dalgası...
On dört yıl geçmiş...
İstanbul, 19 Ocak 2007
Nişantaşı'nda doktordayım.
Gözüm televizyona takıldı.
Re re re, ra ra ra Galatasaray Galatasaray Cimbom bom!
21 Haziran 2021 | 359 Okunma
Karanlığa karşı aydınlığın sesi...
04 Mayıs 2021 | 298 Okunma
Batı cephesinde değişen bir şey yok! Bir defa daha vurguluyorum: Demokrasi bizim işimiz, Batı'nın değil
20 Mart 2021 | 514 Okunma
Cumhuriyet tarihi boyunca Kürtlere zulmün, adaletsizliğin daniskasını yaşattınız da ne oldu? Barış mı geldi, demokrasi mi geldi?
19 Mart 2021 | 93 Okunma
Faşist darbe!
17 Mart 2021 | 579 Okunma
TÜM YAZILARI