Böyle memleket, böyle millet sevilmez mi

Babamın günlüklerini okumuş ağabeyim. Babam bir konuyu anlattıktan sonra şöyle yazmış, “Böyle evlat sevilmez mi?” Babam ailemizdeki her bir fert için buna benzer cümleler kurmuş.

Vefatından sonra yastığının altında sakladığı günlüklerinden öğrendik.

O babam ki ufak tefek depremler olduğunda bizler panikle kaçışırken tebessüm ederdi, oturduğu yerden kalkmazdı bile. Nedenini yine o günlüklerden öğrendik.

1 Şubat 1944’te meydana gelen Gerede depremi bizim memlekette de büyük hasar ve ölümlere neden olmuş. Babam ile kardeşi küçücük bir çocukken yakalanmış depreme. Aynı sedirde yatarlarken meydana gelen depremde babam yere düşmüş ve neredeyse 24 saat sonra enkazdan sağ kurtarılmış. Kız kardeşi ise sedirin üstün kalmış ve hayatını kaybetmiş. (O depremde resmi rakamlara göre 4 bin insanımız hayatını kaybetmiş.)