Yine bir Nekbe: Dün Filistin topraklarında İsrail, bugün Suriye topraklarında PYD/YPG-PKK
Ellerinde anahtarlar, üzerlerinde anahtar desenli tişörtler, kırmızı, siyah, beyaz, yeşil renkli bayrakla tel örgülere doğru yürüyorlar...
Yürüyorlar, bir yere kadar…
Sadece bir yere kadar…
Sonra uzaktan “sürüldükleri” topraklara bakıyorlar… Vatanlarına.
Gözyaşı dökerek, öfke duyarak...
Bazılarının gözlerinde hüzünle birlikte mahcubiyet, bazılarındaysa hınç var.
Her 14 Mayıs günü atalarından, dedelerinden, babalarından tevarüs etmiş “yitik” vatan topraklarına dönememenin ızdırabını yaşıyorlar.
14 Mayıs 1948 İsrail’in Filistin topraklarında kurulduğu gün.
Yani 1 milyon Filistinlinin, topraklarından sürüldüğü gün.
Binlerce köyün boşaltıldığı, binlerce kadının, yaşlının, yollara düştüğü gün.
Lübnan’a, Ürdün’e, Mısır’a sonrasında dünyanın türlü türlü memleketlerine sürüldüğü gün.
14 Mayıs Nekbe günü. Yani felaket günü.
71 yıldır sürgündeki Filistinliler ana yurtlarına, topraklarına öz vatanlarına hasret. İsrail 71 yıldır her geçen gün topraklarını genişleterek “ArzuMevud”a yürüyor.
