Altını çizdiğim satırlar-23

Arkamda Nüzhet'in sesini işittim:
"Burada mısın?" "Zannederim." (PEYAMİ SAFA / Dokuzuncu Hariciye Koğuşu)

*** Bir erik ağacını sallar gibi sallamak istiyorum seni! Sadece iyi olduğu için biriyle hayatını paylaşmazsın, içini titrettiği için paylaşırsın... o yan odadayken bile onu özlediğin için, sohbetleri kadar sessizlikleri de sana bir şeyler anlattığı için (...) akşam uykuya dalarken ölümden korktuğunda seni yatıştıran tek şey onun bakışını, ellerinin sıcaklığını düşünmek olduğu için... (MARC LEVY / Başka Bir Mutluluk Fikri) *** Fakat çok mutlu görünüyordu, en sonunda hayatını düzene sokmuş gibi görünüyordu, dedim. Müzisyen arkadaşı "Marine hiçbir zaman kendisi için mutlu değildi; senin için mutlu görünüyordu" diye cevapladı. (REBECCA SOLNIT / Kaybolma Kılavuzu) *** Fakat birdenbire gecenin sessizliğini saat sesleri yıktılar. Evin hemen her tarafından zaman kendini ilan ediyordu. Beyhudedir, diyordu, bütün bu ıstıraplar, unutmalar, hatırlamalar, ben varken hepsi beyhudedir! (AHMET HAMDİ TANPINAR / Sahnenin Dışındakiler) *** Kabahat bende değildi.
Bir atı dizleri üzerinde koşturabilir misiniz? (PANAIT ISTRATI / Sünger Avcısı) *** Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi; fakat yokluğu müthişti. (SABAHATTİN ALİ / Kuyucaklı Yusuf) *** Kendi hayat hikayemizi ne kadar sık anlatırız?
Üzerinde düzeltmeler, güzelleştirmeler, kesmeler biçmeler yaparız. Hayat uzadıkça, çevremizde hikayemize meydan okuyacak, bize hayatımızın hayat olmadığını, sadece -esas olarak kendimize- anlattığımız bir hikaye olduğunu anımsatacak kişiler de azalıyor. (JULIAN BARNES / Bir Son Duygusu) *** Beklemek... Bunun kısası olmayacağını herkes bilir. (HALİD ZİYA UŞAKLIGİL / Kırk Yıl) *** Ne kadar çok insan bunu yapıyor değil mi?
Çorbaya tuz katmadan sadece konuşmak ya da seyretmek. (HARUKI MURAKAMI / İmkansızın Şarkısı) *** Bazen daha sabahleyin kalkar kalkmaz, eski, solgun ve altımdaki çarşaf kadar buruşmuş buluyorum dünyayı. (ALİ AYÇİL / Kovulmuşların Evi) *** Gülüşün, hani yağmur yağarken güneş açıverir ya, onun gibi bir şey... (AMELIE NOTHOMB / Yağmuru Seven Çocuk)