Fotoğraflar, kadınlar ve erkekler...

Gelmiş geçmiş en güzel isimli kitaplardandır...
"Ve yüzlerimiz, kalbim, fotoğraflar kadar kısa ömürlü."
John Berger'in 1984 tarihli denemelerini bir araya getiren kitap "Nasıl geçer mevsim/ nasıl/ neyle ölçülür/ yokluğunun takviminde" dizelerinin bulunduğu enfes bir şiirle açılır.
Artık fotoğrafların bir ömrü var mı, emin değilim.
Sararıp solarak da olsa zamana direnmek gibi bir dertleri yok!
Çoğu çekildikten hemen sonra elenip yok ediliyor.
Seçilip saklanan veya paylaşılan fotoğraflar da hiperaktif görsellik çağının hızına ayak uydurmakta zorlanıyor ve bıkkınlığa kurban gidiyorlar.
Daha önemlisi...
Eskiden fotoğraf "bakmak" demekti.
Şimdi "bakılmak" demek; artık bunun için varlar.