Gençlerden şikâyeti bırakıp kendimize bakalım

Uzun yıllar boyunca "pırıl pırıl gençler"den söz edilip duruldu. Böyle bir resmi ideoloji masalı vardı, kuşaktan kuşağa sirayet etmişti. Sözler hep şöyle bağlanıyordu:

"Pırıl pırıl gençleri gördükçe, memleketin geleceğinin parlaklığına da inanıyorum."
Hayal kırıklıkları ve gelecek endişeleriyle gençlerin içlerinin çoktan karardığını kimse görmek, anlamak istemezdi.
Müsamere ortamından umut çıkartmak olacak şey değildi tabii.
Gençliğin en geniş kesiminin en verimli yıllarında dershane kapılarında süründüklerini, ailelerinin sosyal çaresizliğini aşmak için daha o yaşlarda her kapıyı zorlamaktan yorgun düştüklerini görmemek için bir tür körlük gerekiyordu.
Neyse ki, o dönem kapandı, "pırıl pırıl gençlik" deyimi bayatladı.