Kalbimizi böyle yalan yanlış mıncıklamasanız...

Ne artistlik ama!.. Mesela kitapları çok satan, hayran kitlesi sürekli artan Yuval Noah Hariri'den söz ediyorum...
Ne diyor?
"Dijital dünyada büyük veri kontrolünü kimler yapmalı? Bunu bilim adamlarına, uzmanlara ve şairlere sormalıyız, hatta kesinlikle şairlere sormalıyız..."
"Ha sorarlar, tabii tabii!" diye hafifçe dalga geçmeye kalksanız, kötü adam olursunuz.
Geçti o günler! "Artık verinin dolaşımı yeni sermaye oligarşisi ve derin devletler tarafından kontrol ediliyor" deseniz, kimse tartışmaya katılmaz.
"İnternet çıktı çıkalı, son bireysel özgürlük alanlarımız da tarihe gömüldü" deseniz, sizi cahil ilan ederler.
Çünkü olay başka!
Yuval Noah Hariri, Steven Pinker gibiler (muazzam bir pazarlama kampanyasının rüzgârıyla) büyük meseleleri tartışır gibi yaparak, aslında bir güzel örtüyorlar.

Bizde de bir kesim iyi eğitimli genç bu tür artistliklere bayılıyor.
Evrenselci takılmak, enformasyon akışına hâkim olmak ve (onların sevdikleri deyimle) "kalbe dokunmayı" önemsemek...
Ana çizgi bu...
Mesela böyle bir gencimiz pek gözde bir uluslararası forumda konuşma yapmış; arkadaşları da sosyal medyada yere göğe sığdıramıyor.