Katilin adını saklayan barışlara karnım tok!
Faili belli bir katliam varken, "kim yaparsa yapsın, kimse kimseyi öldürmesin" türünden gevşek gevezeliklere prim vermiyor bu halk. Ota boka "susamam" diyenlerin, Ermenistan'ın cinayetleri karşısında niye sustuklarını gayet iyi biliyor.
Güzel bir kelime nasıl olur da dile getirildiğinde insanın içini titretmez?
Nasıl olur da, daha ilk işitildiği anda şüpheye düşürür insanı?
Yazık!
Ama oluyor işte!
Zalimler ile "okumuşlar" tayfası el ele verip bir kavramı kötü niyetlerine alet ederlerse, oluyor.
Nitekim, "barış" kelimesini duyduğu anda irkilmeyen kalmadı.
Öylesine kirlendi.
O kadar yalan oldu.
Evirip çevirmeden söylemeliyim.
Ben de bu tuzağa düştüm.
Geçmişte "barış projeleri"ne omuz verdiğim oldu ve her seferinde yalanlara tosladım. İçimizdeki ecnebilerin bütün hilelerini bu kavramın arkasına sakladıklarını görüp hayal kırıklıkları yaşadım.
Artık yutmam!