Konuşmalar...

Pazar notları :

"Seni sevdim" diyor adam; "bunu hep anlamazdan geldin!" Dudağını büküyor kadın. Bu sözleri ciddiye almadığını anlatan gözlerle bakıp karşılık veriyor: "Beni değil, benim sevgimde kendini sevdin!" 

"Beni seviyorsun sanıyordum" diyor adam. Kadın yutkunuyor önce, sonra cevaplıyor: "Sevmeye çalışıyordum." 

"Çok canım sıkılıyor" diyor genç kadın; "çok önemli bir şeyi unutmuşum gibi bir his var içimde!" Adam arkasına doğru yaslanırken mırıldanıyor: "Doğru bu! Bir zamanlar beni sevdiğini unuttun! Çok değil, daha birkaç ay öncesine kadar sevdiğini..." 

Alaycı bir gülümsemeyle kadına "hep saçma şeylere inanıyorsun!" diyor adam. Kadın bu kez cesur. Üstelik muzip. Cevaplıyor: "En çok sana inanıyorum."

Ağlıyor genç kadın. Sonra gözyaşlarını silerken konuşuyor: "Bakma bana, iyiyim aslında. Yaşadığım hayal kırıklığı aynı zamanda bir tür rahatlama."
Suçluluk duygusuyla ezilen genç adam "anlamadım" diyor şaşkınlıkla. Burnunu çekiyor genç kadın. "Anlamayacak bir şey yok!" diyor; "öteden beri bana haber verilen mutsuzluk anıyla nihayet karşılaşmanın ferahlığı! Meğer doğruymuş." 

Adam başını kadının karnına yaslıyor. "Çocuklar ne hızlı büyüyorlar" diyor; "bu kadarını hayal etmemiştim." Kadın adamın saçlarını karıştırıyor hafifçe. Sonra kıkırdayarak karşılık veriyor: "Çocuklar büyüyor. Büyümeyenler yetişkin erkekler."