Küçümsedikçe küçülmek!

Sürekli küçümseyen insan, gerçekte şiddetli bir korkunun esiridir. Kendisinin de bir gün mutlaka, hatta az sonra küçümseneceğinden ölesiye korkmaktadır.
Bu tiplerin çoğunda, hâlâ annesine kendini beğendirmeye çalışan "koca bebek" ruhuna rastlanır.
Hani etraf "kaka çocuklar"la o kadar doludur ki, bunların değeri bir türlü anlaşılamamaktadır.
Bazen sosyal gruplar ve sınıflar da bu özelliği gösterir.
Mesela bizim batılı olmak için ömrünün on senesini feda etmeye hazır fakat yine aynı Batılılar tarafından doğulu sayılıp dışlanma korkusundan mustarip kesim öyledir.
Görüyorsunuz, kendilerinden saymadıklarını küçümsemeye doyamıyorlar.
Bir ihtimal, bu yolla yani başkalarını küçümseye küçümseye gün gelip çok "büyüyecek"lerini düşünüyorlar.
Ne aldanış!
Çünkü tam tersi oluyor, küçülüyorlar.