Ne yaptık biz bu gençlere?

Gençler artık "lezzetli, güzel, doğru, kullanışlı, hoş, anlamlı" buldukları şeyleri böyle tanımlıyorlar.
Üstün Dökmen geçen gün "çocuklara uzun yıllardır sınav sisteminden başka hiçbir şey vermedik ki onlar da artık her şeyi başarı üzerinden değerlendirip puanlıyor" diyordu, haklıydı.
Üstelik köşe başında yediği hamburgeri, annesinin yaptığı pilavı beğendiğini bile "çok başarılı" diyerek anlatan bu gençler kendi hayatlarını aynı ölçüye vurduklarında, tatları kaçıyor, kırgın ve suskun kalıyorlar.
Bilmem farkında mısınız; gerçekte fena halde öfkeliler.
Eh, her şeyin ölçütü ne idüğü muğlak "başarı" kavramı olunca...
Bu yol başka nereye çıkabilirdi?