Şehir günleri, eski zamanlar...

Son zamanlarda yolumu ne sık Mühürdar sahiline düşürüyorum...
Ortaokul yıllarımı geri çağırmak için sanırım...
İmkânsız hayaller işte!
Neredeyse her akşamüstü ninemi İstanbul'un minarelerini seyretmeye çıkarttığım bankın olduğu yere gidiyorum.

*** Neyse ki manzara üç aşağı beş yukarı aynı ama ne banklar var artık ne de her yanı saran iyot kokusu...
Şimdi sadece yorgunluk kokusu var.
Geçmişini unutmuş, geleceğinden umudu kesmiş bir semtin kokusu...

*** Farkındasınız, değil mi?
Şehir gitgide küçülüyor.
İçine sıkıştığı...