Şehri geri çağırmalıyız

"Kapıdan girer girmez bir serinlik karşılar insanı. Loştur içerisi. İnsan geride bıraktığı sokaklardaki kör dilenciler gibi hisseder bir an kendini. Ama çok sürmez, yeniden görmeye başlar gözler. Yukarı kata çıkan merdivenin taş basamakları seçilir ve tam orada bir kedi beklemektedir sizi. Her şey özlenmiş bir sessizliğin simgesidir adeta. O an şükran duygusuyla bir kedi gibi böyle sessizce yaşayabileceğini anlar insan."
Elias Canetti, Marakeş'in canlı meydanlarından evlere kaçınca yaşananları böyle anlatıyordu.

*** Nereden mi aklıma geldi Canetti'nin satırları?
Şundan...
Hep "şehir" ile "kent" arasındaki farktan bahsediyorum ya sizlere...
Şehir işte budur; yani dışarısı ne kadar...