Sürünüyorum...

Hafif kambur yürüyen, diz eklemlerinde erken gelişen romatizma yüzünden ağrılar çeken 15 yaşlarında bir çocuk.
Ailesi Adıyaman Besni'den göç etmiş.
Baba vefat edince yetim kalmış sekiz kardeşten biri.
Üvey amcasının dükkânında çırak.
Küçük kâğıtlara mısralar karalayıp onları bir çekmecede saklıyor. Sonra gün geliyor onları bir gazetenin "şiir köşesi"ne gönderiyor.
Bunlardan biri de o meşhur şarkının sözleri işte...
"Yaktın bağrımda közleri/ Dinlettin acı sözleri/ Verdin bu ağlar gözleri/ Yarab beni baştan yarat/ Baştan yarat ellerimi/ Baştan yarat gözlerimi/ Baştan yaz şu kaderimi/ Tanrım beni baştan yarat..."