Yaşıyor muyuz?

Pazar notları:

Birini sevmek, kaçmaktır; ona doğru kaçmak...
***

Canımızı sıkan mecburiyetlerden, değeri bilinmemiş saflıklarımızdan, altından kalkamadığımız yükler ve ödevlerden, kalbimizi sıkıştıran hınçlar ve hırslardan, unutamadığımız mağlubiyetler ve her şeye rağmen utandığımız galibiyetlerden kaçarız... Azıcık talihliysek, aşk olur!
***

Özlemediğimiz zamanlarda gerçekten yaşıyor muyuz? Emin değilim.
***

Cahit Sıtkı Tarancı, nisan ayının üzerimizdeki etkisini ilk sevgilimizin gülümseyişine benzetirdi. O gülümseyişin bizi canlandırışına... Haksız mıydı?
***

Fokurtusunu ve tatma anını sabırla bekleyerek çay demlemek; sohbet ederken kalbin ve sözlerinle kendini vererek sohbet etmek; yürürken bilerek, görerek, fark ederek yürümek; çalışırken aklını işine vermek... Artık beceremediğimiz şeyler bunlar. Aklımız hep bir adım ötede. Kayar gibi geçiyoruz hayatımızın üzerinden... Sonra da o şapşal arzu yakamızı bırakmıyor; hani "anı yakalamak" dedikleri... Oysa o "an" geldiğinde biz zaten orada değiliz! Asıl eylemi yakalamalıyız. Kendimizi adayarak çay demlemeli, sohbet etmeli, çalışmalı, yürümeliyiz!
***

Şöyle bir yalan var: "Dünya bozuldu!" Hayır, hep bozuktu, düzelt(e)medik!
***

Tarih zalimdir. Şefkatine sığınamazsınız. O yüzden yerli yersiz tarihin kapısını çalmayınız.