Ticaretin yeni cepheleri

FED’in bu hafta yayımladığı son Bej Kitap ABD ekonomisindeki ılımlı görünümün detaylarını sunarken, ülkenin çeşitli bölgelerindeki üreticilerin endişelerini de gündeme getirdi. Buna göre ticaret sularındaki bulanıklık ve yola çıkmış yeni vergiler, ekonomideki aktörlerin tadını kaçırmışa benziyor. Hissedilmeye başlanan ilgili etkilerin başında ise, belli başlı girdilerde/ürünlerde yükselen fiyatlar ve arz sorunları geliyor.

Korumacı retoriğin ilk somut sızlamaları raporlardaki yerini güçlendirirken, gelişmelerin mağdur ettiği tek taraf ABD’li üreticiler ve en nihayetinde tüketiciler değil. Malum olduğu üzere, Başkan Trump’ın politikalarından etkilenen ticaret partneri ülkeler de, bu mağduriyetten en az zararla kurtulmanın derdinde…

Bunun ise, daha önce çeşitli kereler işlediğim üzere çeşitli formatları var. ABD’nin kural sahasının dışına çıkan ticari uygulamalarını Dünya Ticaret Örgütü WTO’ya taşıyan ülkeler de var, ek vergilere misliyle mukabele edenler de… Öte yandan korumacılık rüzgârına göğüs gererek alışılagelinen serbest ticareti savunmanın bir metodu da, farklı cephelere kaymak, yeni cepheler yaratmak…

Bunun net ve güçlü bir örneğini, bu hafta imzalanan AB-Japonya Ekonomik Ortaklık Anlaşması’nda (EPA) gördük.

Neden net? Zira anlaşmaya dair gelen iki taraflı açıklamalar, kural temelli ticaret sisteminin tehdit altında olduğu bir ortamda bu imzaların atıldığını kalın harflerle vurguladı.

Neden güçlü? Bu imzalar, dünyanın en büyük ekonomilerinden ikisine ait. Toplamda dünya ekonomisinin yüzde 28’lik payına sahip olan AB ve Japonya’nın el sıkışması, oldukça hacimli bir birliktelik anlamına geliyor.