Ayasofya, Gazze, Suriye

Ayasofya ibadete açılsın diye imzalar toplanıyor, binlerce mümin orada sabah namazı kılıyor. Bir cemaatin ilmî heyeti Kur'an merkezli bir anayasa metni hazırlıyor ve ilgili mercilere “işte anayasamız, bunu kanunlaştırın, başka ne arıyorsunuz” diyor. İyi niyetli bir arkadaş “ülkemizde İslam insanını yetiştirmek, gençliği iyi Müslümanlar olarak sosyalleştirmek için Türkiye, eğitim felsefesini değiştirmeli bu amaca uygun hale getirmelidir” diyor… Bütün bunlar göze ve kulağa hoş geliyor da akla, basirete, hikmete uygun düşüyor mu? Bir de bu bakımdan düşünsek diyorum. Eğer Türkiye'de, yukarıda sıraladığım teşebbüslerin zamanı gelmiş ise benim bilemediğim, farkında olamadığım, gaflete düştüğüm pek çok değişim olmuş demektir! Keşke olsa da ben farkında olmasam! “Ülkemizde ve İslam dünyasında kendi dinimizi yaşamak ve medeniyetimizi ihya etmek için hangi sıra ile neler yapılmalıdır” konusunu en geniş ve ehliyetli heyetler içinde konuşmak, tartışmak ve ehl-i imanı bağlayacak kararlar almak bence en önemli ve öncelikli konudur. İlk paragrafta sıraladığım teşebbüsler böyle bir heyetin aldığı kararlara mı dayanıyor?