Kendine bakmak…

Bizim geleneğimizde bir kimse ile buluştuğumuz veya rastlaştığımızda selam veririz, duruma göre hal hatır sorarız, ayrılacağımız zaman da “Allah'a ısmarladık, kalın sağlıkla, Allah'a emanet olun…” deriz, muhatabımız da bunlara uygun sözler söylerdi. Şimdiler de değişen ahlakımızı, insana ve topluma bakışımızı tam olarak yansıtan bir laf çıktı ortaya: “Kendine iyi bak”.

Biri diğerine “kendine iyi bak” diyorsa bunun iki manası olur: 1. “Benden ve başkasından sana fayda yok, sen kendi başının çaresine bak”. 2. “Başkası seni ilgilendirmez, başkası yüzünden rahatsız, dertli, fedâkâr olma!”

İnsan haklarından ve demokrasiden söz edenler “birey, birey” diye diye, varoluşçular da “başkası cehennem” diyerek inanları bu hale getirdiler, bireyci ve egoist yaptılar.

Benim yetişme çağımda analar ve babalar geleceklerini evvel Allah çocuklarında görürler, “Oğlum büyüyecek, eline ekmeğini alacak, eve bir de gelin alacağız, onlar bize bakacak, hizmetimizi görecekler, işte o zaman biz beş vaktimizi camide kılar, haccımızı yapar, kalan ömrümüzü huzur ve rahat içinde geçiririz” derlerdi.