Teravih namazı

Terâvîh kelimesinin müfredi (tekili) “oturmak" manasındaki “tervîha"dır. Buradan hareketle Ramazan gecelerinde yatsı namazından sonra kılınan namazın her dört rekatından sonraki dinlenme oturmalarına “terâvîh" denilmiş, hatta bu namaz da aynı adla anılmıştır.
İlk dönemde bu namazın her dört rekâtından sonra Müslümanlar araya, Kâbe'yi tavaf emek, tesbih çekmek, salavât okumak gibi fiilleri sokarak bir mânâda dinlenirlerdi.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) bu namazı kılarlardı, ümmetini de “Kim Ramazan gecesini, imanı gereği ve Allah rızâsı için bu namazla ihyâ ederse onun geçmiş gelecek günahları bağışlanır" buyurarak teşvik etmişlerdir.
Kendileri bu namazı önce Mescid'de kılmaya başlamış, cemâati de kendisine uymuşlardı. Bu iki gece böyle kılındı, üçüncü gece yine cemâat toplanıp O'nu beklediler, fakat Mescid'e gelmedi, odasında kıldı. Ertesi gün de “Toplanıp beni beklediğinizi biliyorum, devam edersek farz olabilir diye gelmedim" dedi.

Teravih namazının vakti, yatsının farzından sonra ve vitir namazından öncedir. Vitir namazının da gecenin geç vaktinde, müminin yatmadan önce kılacağı son namaz olması tavsiye edildiğine göre, teravihin vakti yatsıdan sonra başlamakta, imsak vaktine kadar devam etmektedir. Bu namaz hem kadınlar hem de erkekler için sünnettir. Tek başına kılmak da câiz olmakla beraber daha iyi ve ecirli olanı mescid'de, cemâatle kılmaktır.