Erken seçimin kazananı olmaz...

Haziran seçimlerini geride bıraktık, şimdi bir “güçlü hükümet”i tartışıyoruz, nasıl olur nasıl kurulur, ortaklık kimle yapılır onu konuşuyoruz... 
Kimimiz heyecanlı, kimimiz rahat... 
Ne olursa olsun, memleketin hali böyle, ha o parti ha bu parti! 
Eninde sonunda bir ortaklık kurulacak... 
AKP- CHP’yle mi, AKPMHP’yle mi? 
Kimi CHP’liler yerinde duramıyor, heyecanlanıyor, kırmızı plakalı araçları düşlüyor. 
Düşlesinler bakalım! 
Ortak hükümet olasılıkları, AKP’nin süregelen kibri, tepeden bakma alışkanlığı, Ak Saray, Davutoğlu. 
Hava bir açıp bir kapıyor zaten siyasette olduğu gibi... 
Yazılıp çizilenler, komşuda iç savaş... 
Sahi, 7 Haziran seçimlerinin sınıfsal bir mücadelesi var mıydı? 
Sınıfsal bir siyasal parti olsaydı CHP, solcuları, sosyalistleri, komünistlerikucaklasaydı acaba neler olurdu? 
Olmadı, olamazdı; çünkü CHP sosyal demokrasiyi bile içine sindirememiş, bu konuda bir çift söz söyleyememiş. Geçmişte Bülent Ecevit’in o toplumu ayağa kaldıran “Toprak işleyenin, su kullanının” ya da “Ne ezen ne ezilen, insanca, hakça bir düzen” bile diyememişti. 
CHP, asgari ücret, emekliye zam yapacağını açıklamış, ardından en azından dört parti aynı sözü vermişti... 
AKP yüzde 41’le birinci partiydi ama tek başına iktidar olamıyordu... 
Selahattin Demirtaş’ın şu sözü gerçekleşmişti: 
“Seni başkan yaptırmayacağız...”